Nieuwe mijlpaal…

Mijn 150.000e bezoeker is langsgeweest. Een resultaat waarvan ik alleen maar had durven dromen. Tegen iedereen die hier een bijdrage aan heeft geleverd zeg ik het zelfde als enkele maanden geleden, bedankt..!!! Dat geldt ook voor alle mensen die hebben gereageerd op een blogverhaal. Het zijn er meer dan duizend geweest.

Apenstreken op de werkvloer…

Onze vrienden zijn het in de regel niet en toch zijn het de mensen die we het vaakst zien. Collega’s kunnen lief en leed met elkaar delen, maar net zo gemakkelijk in ratten- of imponeergedrag vervallen. Dat verzin ik niet, maar is door deskundigen aangetoond. Alsof de werkvloer een apenrots is. Sterker nog, sommigen zeggen zelfs dat het apengedrag is.

Collega’s vervallen onderling maar al te graag in rattenstreken. Die kunnen zich in allerlei vormen manifesteren. In driekwart van de bedrijven is het zelfs aan de orde van de dag. Het merendeel meldt dat collega’s roddelen (47 procent doet eraan mee), tachtig procent beschuldigt hen van liegen of het hebben van een levendige fantasie (een kwart liegt en fantaseert er zelf ook lustig op los) en zeventig procent zegt dat collega’s partij kiezen in conflicten (eenderde doet dat zelf ook). En intussen rust er een zwaar taboe op dit rattengedrag. We doen het gewoon en schamen ons er eigenlijk niet eens voor. Althans, niet binnen de muren van het bedrijf. Die tegenstelling tussen ideaalbeeld en gedrag veroorzaakt grote verwarring op de werkvloer.

Het punt is dat werk om samenwerking vraagt, terwijl we evolutionair nadrukkelijk gericht zijn op eigenbelang. Als die samenwerking tegen ons eigenbelang ingaat, prevaleert de overlevingsdrang. En dan kiezen we keihard voor onszelf. Ons beschaafde, collegiale gedrag is niet meer dan een laagje cultuurvernis. We zitten gewoon opgescheept met in de loop van miljoenen jaren ingeslepen instincten. U denkt toch niet dat die luttele paar duizend jaar beschaving tegen dat primitieve oerbrein is opgewassen?

Tegenwoordig doen werknemers in de meeste bedrijven wel alsof de werkvloer geen apenrots is, alsof er geen duidelijk hiërarchie bestaat, maar de werkelijkheid is anders. Wie collegaschap zoekt in plaats van vriendschap heeft minder last van de verwarring die veroorzaakt wordt door de wens én een goede collega te zijn én toch vrolijk mee te kunnen doen aan de streken die op de apenrots worden uitgehaald.