Emailterreur…

Heel wat jaren geleden sprak ik met iemand die postduiven had. De man kon vol bewondering over zijn vogels praten. En dat was niet omdat ze zulke goeie brievenbezorgers waren, want die tijd hebben we wel achter ons liggen. Nee, zij hebben andere kwaliteiten. Zaken die wij kwijt dreigen te raken.

Er zijn van die momenten dat ik me serieus afvraag of er ooit mogelijkheden zullen komen om in tijd te kunnen reizen. Om eens te kijken hoe we ons met de omstandigheden van toen in de wereld van nu staande zouden houden. Waarom? Omdat je tegenwoordig geen scheet meer kunt laten of je hebt alweer een mailtje te pakken.

Kunt u zich de tijd nog herinneren dat we helemaal geen mail konden versturen? De postbode ons gewoon een brief kwam bezorgen? Het is gek, maar ik merk nu meer dan ooit dat mensen denken dat je de hele dag als een slaafse hond achter je toetsenbord zit. Net zo lang tot er weer een melding komt. You’ve got mail!

Het begint zo onderhand op een vorm van terreur te lijken. En het gekke is dat de meeste mails in een vragende vorm worden geschreven. Omdat mensen dan denken dat ze zeker antwoord zullen krijgen. En als je niet antwoordt heb je binnen de kortste keren nog een mailtje te pakken. Met daarin het verwijt dat je nergens op reageert.

Misschien moet ik van tactiek veranderen. Het voorbeeld gebruiken van de gemeente waar ik bijna net zo vaak over de vloer kom als mijn eigen woonplek. Hanteer ik een agenda met allerlei punten. Waaronder de ingekomen stukken. En die handel ik dan af naar belangrijkheid. Waarbij ik me het recht voorbehoud om een aantal voor kennisgeving aan te nemen. Lekker gemakkelijk. Of moet ik mijn emailadres helemaal verbergen? Omdat er altijd types overblijven die het leuk vinden om wraak op mij te nemen. Omdat ik kennelijk tegen een zeer been heb lopen schoppen?

Ik merk vaak dat, als ik ergens geconcentreerd mee bezig ben, de verleiding groot is om te reageren als er weer twee regels tekst de inbox in stuiteren. Wat zouden ze me nu weer gestuurd hebben? Een reactie op een van mijn blogverhalen? Een verzoek om een foto te maken? Iemand te helpen die wat minder vlot met woorden kan omgaan? Een mailtje vol onzinnige informatie, een waarschuwing of de een of andere dommerik die heel gemakkelijk aan mijn inlogcodes van de bank denkt te kunnen komen?

Hoe dan ook. Het doel is bereikt. De focus verdwenen. Niet zo handig, want om tot topprestaties te kunnen komen moet je een doel voor ogen hebben. Scherp en geconcentreerd blijven. Net als een postduif. Die kan dat namelijk als geen ander. Misschien dat al die anderen daar ook eens aan moeten denken alvorens ze in de digitale pen klimmen.

Lekkere muziek in de cel?

Er kwam vandaag een man bij mij staan die aandachtig luisterde naar de muziek die uit mijn cd-speler in de auto klonk. Hij vond het kennelijk mooi, getuige zijn goedkeurende blikken. ,,Ik ben gek op een goed stuk muziek. Het werkt ontspannend’’, sprak hij. Toch kon hij niet nalaten om zijn ergernis uit te spreken over zijn buren. Als ik de man moet geloven zit hij thuis met oordoppen in als een dikke muur verder de stereo in gebruik wordt genomen. ,,Om stapel van te worden. En weet je wat het erge is? Ik heb er al zo vaak iets van gezegd. Mijn straf is dat het volume na de klacht nog een stukje omhoog gaat.’’

Het deed me denken aan een verhaal dat ik enige tijd geleden tegenkwam. Een vrouw kreeg een gevangenisstraf van twintig maanden voor het opzettelijk toebrengen van letsel aan haar buurvrouw. Dat deed ze, ondanks meerdere waarschuwingen om er mee op te houden, door meer dan twee jaar lang iedere dag keiharde rockmuziek af te spelen. Daarbij richtte ze de stereo opzettelijk op het huis van het slachtoffer. Aanvankelijk was de vrouw tot een jaar cel veroordeeld, maar het hof verklaarde dit vonnis ongeldig en besloot een hogere straf op te leggen. Dat vanwege de vijandige houding van de dader en de grote kans op herhaling.

Ik vertel de man dat verhaal ook en hoewel hij het geen gekke optie vindt om zijn buren voor de rechter te dagen, wil hij het probleem graag eigenhandig uit de wereld helpen. ,,Waarom? Omdat ik bijna zeker weet dat ik geen leven heb als ik via justitiële weg een oplossing zou proberen af te dwingen.’’

Waar de redelijkheid ontbreekt en goed overleg onmogelijk blijkt, kan de wet nog wel eens een handje helpen. Maar dan moet je het natuurlijk wel zelf willen…

Pas op! Gat in de weg…

Ergert u zich ook wel eens bont en blauw aan al die snelheidsduivels op de openbare weg? Wat er ook aan boetes of andere straffen wordt uitgedeeld, we blijven met z’n allen over ’s lands wegen scheuren alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Er zijn programma’s genoeg op televisie die met beelden staven hoe we ons soms kunnen misdragen. Drempels, bloembakken, wegversmallingen, niets lijkt ons tegen te houden. Nou, misschien kunnen we nog iets van Canada leren. Daar hebben ze een hele effectieve manier uitgedokterd om de jakkeraars een halt toe te roepen. En ja, het werkt…. Bekijk de plaatjes en kijk hoe vernuftig eenvoud kan zijn.

Dagelijks worden deze matten naar een andere locatie verplaatst. Het werkt goed om de snelheid van automobilisten in de dammen, want men denkt dat het om echte gaten in de weg gaat en bestuurders passen hun snelheid hierop aan.
Automobilisten zijn opgelucht als ze de gaten voorbij zijn en weet u wat het mooie is? De flitspalen kunnen opgeruimd worden, oom agent hoeft niet telkens met een lasergun in het struikgewas te staan en een dergelijke oplossing kost de belastingbetaler geen cent.

Zweverig verschijnsel…

Soms loop ik berichten tegen het lijf die ik normaal gesproken links zou laten liggen, maar toch is het ook wel weer leuk om iets te plaatsen dat de nieuwsgierigheid van de mensheid prikkelt. Dit is er zo eentje. U mag zelf beslissen wat u er van vindt.

Is het een wolkenformatie boven Mexico of een UFO? Zij die in UFO’s geloven, weten het zeker. Non-believers hebben een andere verklaring voor het waargenomen fenomeen. Volgens hen is het gewoon een wolkenformatie. Daar twijfelen de believers ook niet aan, maar die wolkenformatie wordt gevormd door een UFO.

Een anonieme liefhebber schoot de opmerkelijke beelden, begeleid van de volgende zin op YouTube: ‘opmerkelijke beelden tonen iets wat lijkt op een UFO die naar de aarde komt of de aarde net aan het verlaten is.’ Eerder dit jaar werden ook al soortgelijke beelden gedraaid in Indonesië en Rusland. Wetenschappers zeggen dat het gaat om ongewone wolkenformaties, die op grote hoogte gevormd worden. Bekijk het filmpje op YouTube en oordeel zelf. Is dit een wolkenformatie of is dit het werk van groene mannetjes met vreemde hoofden?

Sekstoerisme taboe…

Tsjechië is een land van tegenstellingen. Het heeft rijke steden maar ook armoedige dorpen op het platteland. Plaatsen waar men van alles doet om het hoofd boven water te houden. Het is vaak in die gebieden dat jonge vrouwen, uit nood geboren, in de prostitutie terechtkomen.

Mensen die niet alleen voor het natuurschoon naar Tsjechië gaan zijn gewaarschuwd. Wie dit jaar als sekstoerist gaat, doet er goed aan om op te letten als de grens wordt overgestoken om richting de stad Chomutov te reizen. Het is een plaats in de regio Ústí nad Labem en ligt op 340 meter hoogte aan de voet van het Ertsgebergte. Het is de hoofdstad van het gelijknamige district.

 Grote borden met een doodskop en onderschriften moeten de sekstoeristen angst aanjagen. Op de borden staat een sexy vrouw met een doodskop en daaronder de waarschuwing: ‘Opgepast! Syphilis, gonorrhea, chlamydia en aids’. Sinds het einde van het communisme zijn de dorpjes aan de grens van Tsjechië met Duitsland een magneet geworden voor straathoertjes en sekstoeristen. De meeste prostituees hebben al ziektes opgelopen en laten zich nooit controleren. Tsjechië heeft geprobeerd om de seksindustrie te controleren door de prostitutie van de straat naar de bordelen te halen door middel van lage belastingen. Daardoor konden bordelen hun tarieven laten zakken in de hoop de straatprostitutie zo aan banden te leggen.

Het beleid heeft echter gefaald. De toegangsweg tot het dorp Chomutov staat ook wel bekend als ‘De mijl van de lust’ in Europa. Nergens worden zoveel straathoeren aangetroffen als daar. Een bezorgde moeder is de drijvende kracht achter de waarschuwingsborden. Zij nam het initiatief omdat haar dochters elke dag langs een processie van straathoeren op weg naar school moesten.

Stront aan de knikker…

In Westeremden heeft een zelfverkozen rechtbank een aantal verdachten schuldig bevonden aan het plegen van de grootste misdaad die de mens maar kan begaan. Het hebben van een eigen mening. Stront aan de knikker dus, letterlijk en figuurlijk. Het vonnis werd op de eerste dag van het nieuwe jaar meteen voltrokken. Tuinen vol hooi en stro, overgoten met een laag gier. Eigen schuld, dikke bult. Dan hadden ze maar niet tegen de stroom in moeten roeien. 

U zult het er niet uit lezen, maar bovenstaand stukje is cynisch bedoeld. Waar halen mensen in hemelsnaam het recht vandaan om over anderen te oordelen, ze hun standpunten op te dringen en vervolgens een volksgericht te ontketenen als het niet gaat zoals de anti-democraten denken dat het moet gaan. Een vlaag van verstandsverbijstering in combinatie met een overdosis drank? Zeg het maar. Ik weet wat de achterliggende gedachte is geweest van deze laffe daad, want dat is het. Afgelopen najaar werd al wel duidelijk dat de slachtoffers van deze dorpsterreur het een en ander stond te wachten. Toen werd de lont namelijk al aangestoken van de bom die tijdens de jaarwisseling tot ontploffing is gekomen.

Laat dit een waarschuwing zijn voor alle mensen die dit jaar voor hun eigen mening durven uit te komen. Er zijn altijd wel gekken te vinden die afwijkende opvattingen met geweld denken te moeten bestrijden. En wij maar met z’n allen denken dat zoiets in een ontwikkeld en beschaafd land als het onze niet meer bestaat. Welkom in de realiteit. Ik hoop dat de daders worden gepakt, maar niet dat ze met pek en veren op een goedgevulde strontkar het dorp worden uitgereden. Al hebben ze dat wel verdiend.