De grens bereikt, het geduld is op…

Ze is vrienden met president Putin van Rusland, heeft een aanbod liggen om bij de politie te komen werken, noemt zichzelf boodschapper van God en beoogd nieuwe president van Zuid-Afrika. Ze wordt al jarenlang door de Russiche geheime dienst gevolgd en denkt dat minister-president Mark Rutte en ik een soort van samenwerkingsverband hebben om haar van het leven te beroven.

Ja, ze vertelt dat koningin Maxima speciaal naar haar woonplaats is gekomen om haar te intimideren, zegt dat de AIVD haar in een inrichting heeft laten plaatsen om daar corruptie en mishandeling aan te pakken en loopt daar en passant tegen een internationale drugsbende aan.

Lees meer »

Onze ‘nationale volksheld…’

Het had de dag van de ouders van Marianne Vaatstra moeten worden. Na 13 jaar lijkt de afschuwelijke moord op hun dochter eindelijk opgelost. Maar zondag 18 november werd de dag van Peter Rudolf.

Om 05.00 uur stelde Peter Rudolf hoogstpersoonlijk de wereld op de hoogte van de arrestatie van Jasper S. Ondanks dat het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) nog een tweede check moest doen. Peter Rudolf, zo verklaarde hij in één van zijn vijftien mediaoptredens, was namelijk bang dat een ander het nieuws wereldkundig zou maken als hij langer zou wachten. Ja, die arrestatie was (oprecht) geweldig natuurlijk, maar het zou Peter Rudolf niet gebeuren dat een of andere nitwit van het Openbaar Ministerie (OM) het grote nieuws zou melden. Nee, dit moest en zou de dag van de triomf van Peter Rudolf zelf worden. In alle journaals, radioprogramma’s en natuurlijk in zijn huisprogramma’s DWDD en P&W draafde hij op, niet nalatend te wijzen op zijn eigen heldenrol in het ‘nieuws van het jaar’.

door Ronald Buijt

Als misdaadverslaggever verdient Peter Rudolf een standbeeld. De Schiedammer parkmoord, de Puttense moordzaak, de computer vol met kinderporno van officier Tonino, de zaak Natalee Holloway, de geheime opnames in de TBS-kliniek van seriemoordenaar Koos H. en nu dus weer de moord op Marianne Vaatstra. Het zijn allemaal stuk voor stuk topprestaties. Maar het succes is Peter Rudolf naar het hoofd gestegen. Hij staat boven ieder ander. Hij mag iedereen de maat nemen maar als iemand het waagt de minste kritiek in zijn richting te uiten, is de wereld te klein. Hij mag zelf iedereen onder valse voorwendselen filmen, afluisteren en aan de schandpaal nagelen, maar zodra Sven Kockelman hem een beetje kritisch ondervraagt, begint hij te huilen: ‘Je bent niet transparant, Sven’. ‘Het is geen moment duidelijk wat eigenlijk de bedoeling is. Je wilt uitzoeken of ik wel zuiver op de graat ben.’ Je hebt me onder ‘valse voorwendselen naar de studio gelokt’.

Peter Rudolf mag politieagenten die langs de weg staan te flitsen en daarna zelf te hard rijden als een paria achtervolgen want een agent hoort honderd procent zuiver en integer te zijn. Maar zelf laat hij criminelen meedelen in de royalty’s van zijn boek ‘De ontvoering van Alfred Heineken’. Zou Peter Rudolf zich nu alleen beperken tot zijn eigen vakgebied dan zou dit alles natuurlijk in het niet vallen bij zijn ongeëvenaarde prestaties als misdaadverslaggever. Echter Peter Rudolf heeft over alles een mening en hij laat geen gelegenheid onbenut deze, op vaak lompe en soms zelfs onbeschofte wijze, kenbaar te maken. Hij wordt door de twee belangrijkste praatprogramma’s dan ook eindeloos gevraagd aan te schuiven. Zelfs mensen met talkshowabonnementen als Henk Bleker en Frits Wester kunnen niet tippen aan de frequentie waarmee Peter Rudolf mag oreren aan de tafels van Jeroen en Mathijs.

Hebben we iemand nodig om Wilders aanhangers zonder enige media ervaring de maat te nemen? Peter draaft wel op. Zoeken we iemand die de ingewikkelde situatie bij Ajax moet duiden rondom de impasse met Johan Cruijff? Rudolf schuift maar wat graag aan. Zoekt de VARA iemand die Mark Rutte nog onbeschofter moet bejegenen dan Ali B destijds deed bij Balkenende? Ja hoor, Peter Rudolf gaat er met een cirkelzaag in. Peter Rudolf geniet. Eindelijk heeft ’s lands elite hem in de armen gesloten. Eerst wist men niet wie hij was. Toen was het die rechtse kerel met die ordinaire snor van de Telegraaf en SBS. Maar sinds hij een ‘gecertificeerd hater’ van Geert Wilders blijkt te zijn, is Peter Rudolf de knuffelbeer van de Femkes en Alexanders van ons land. Sterker, Peter Rudolf is nu de elite zelf. En ja, als volwaardig lid van de elite is het ook logisch dat hij openlijk partij trekt voor de Palestijnen in het conflict met Israël en de ontwikkelingssamenwerking met miljarden euro’s wil verhogen tot 1,4% van het BNP. Ja, Peter Rudolf heeft werkelijk over alles een mening.

Peter Rudolf gaat compleet op in zijn eigen narcisme. Op Twitter volgt hij slechts één persoon. Wie kan er immers buiten Peter Rudolf zelf ook wat te melden hebben? In 2005 wilde Peter Rudolf samen met, jawel daar is hij weer, Jan Nagel zijn eigen politieke partij oprichten. De beoogde partijnaam? PRDV. Je verwacht het niet! Vervolgens was hij wel weer zo stoer om er vanaf te zien omdat ‘slechts’ 31 procent van de kiezers aangaf hem als een aanwinst voor de politiek te zien. Dat dan weer wel. Ik hoop dat Peter Rudolf ooit nog terugkeert in de realiteit. Dat hij gewoon weer fulltime misdaadverslaggever wordt. Dat hij zijn mening over Ajax weer gewoon deelt met zijn voetbalvrienden aan de bar. Dat hij het bestrijden van Wilders overlaat aan politici. Dat hij nog één keer alles op alles zet om de moord die ik het allerliefste opgelost zou zien, die op Nicky Verstappen, alsnog helpt op te lossen. Kortom, ik wil gewoon mijn held terug. Zoals hij ooit was.

Gehandicapte in de cel…?

De rechtbank in Groningen heeft besloten een bewoonster van een tehuis in Appingedam geen straf op te leggen voor het mishandelen van een van haar begeleidsters. Het is niet de eerste keer dat er aangifte tegen de 22-jarige was gedaan. De verstandelijk beperkte vrouw heeft de handjes kennelijk wat los aan het lijf zitten. Het is de bedoeling dat de dame in kwestie nu hulp krijgt bij het beheersen van haar agressie.

Je vraagt je af wat het nut is van een dergelijke rechtsgang. In haar geval zinloos, omdat ze er door haar stoornis niets van opsteekt. Nog niet zo lang geleden sloeg een voetballer van een gehandicaptenteam een scheidsrechter knock-out. De dader werd door de politie opgepakt. Nu zou je kunnen stellen dat G-voetballers qua verstandelijke vermogens nog kinderen zijn. Dat zijn actie dus ook in dat licht bekeken zou moeten worden. Emotioneel gezien zijn ze vaak niet volwassen en daarom vaak licht ontvlambaar.

Wat denkt u. Zou een gehandicapte ook gewoon in de gevangenis gegooid moeten kunnen worden? Er wordt heel vaak geroepen dat je verstandelijk gehandicapten op een zo normaal mogelijke manier moet benaderen en behandelen. En dus moet je ze ook leren wat het verschil tussen goed en fout is. En als ze dat niet duidelijk wordt, zouden er maatregelen moeten volgen. Als kinderen iets doen wat niet door de beugel kan worden ze immers ook gestraft. Je achter een handicap verschuilen gaat dus niet op. Of toch wel?

Het ligt er volgens mij aan wat er precies is gebeurd en hoe zwaar de handicap is. Dat bepaalt wel in hoeverre je iemand zijn of haar daden kunt aanrekenen. Een aangepaste TBS-kliniek en een therapie die de daders op hun eigen niveau leert waarom ze gestraft worden is misschien niet zo’n gek idee. Het is nog altijd beter dan ze in een cel tussen de ‘normale criminelen’ te zetten. Daar heeft de maatschappij niets aan en de gehandicapten zelf al helemaal niet.

Valse hoop, vernielde levens…

Waarom trapt iemand in de mooie praatjes van mensen die je het walhalla beloven. Zoals het woord van God een ouderling van de kerk kan beroeren. Hoe komt het dat iemand zich laat overhalen om aan een ongewis avontuur te beginnen. Zich zonder voorwaarden aan vreemden overgeeft?

Hoe kan het steeds weer gebeuren dat jonge meiden, vaak nog niet eens meerderjarig, zich in een wereld begeven waarin gouden bergen in donkere krochten veranderen. De luxe en weelde van het schijnbare paradijs slechts het schimmige decor is van doortrapte uitbuiters. Niet meer dan een rookgordijn…

Je verbaast je er telkens weer over. De verhalen van tieners die alles en iedereen achter zich laten. In pure wanhoop. Niet wetende waar te zoeken. Om ze na langere tijd op een plek terug te vinden waar je je kind liever niet aantreft. De wereld van de betaalde seks.

Lees op de site van Karin Smalbil het verhaal over blinde hebzucht, valse hoop en vernielde levens. Ik kan het u van harte aanbevelen. Al was het alleen maar om de hoop te hebben dat men er iets van opsteekt.

Oude bekenden, nieuwe feiten…

We hebben tegenwoordig veel social media waarop we elkaar kunnen volgen. Iedereen heeft zo zijn of haar eigen groep volgers. Mensen die het criminele pad bewandelen hebben ook een vaste groep fans. Die bevinden zich hoofdzakelijk in justitiële kringen. De boeven weten het vaak niet dat ze gevolgd worden en hebben ook geen mogelijkheid om hun volgers te weigeren.

Johnny is een van hen. De man die sinds de branden in 2007 al dan niet terecht de ‘pyromaan van ’t Zandt’ wordt genoemd, blijft nog minstens drie maanden achter de tralies. De voorlopige hechtenis van de vuurtjesstoker is onlangs met negentig dagen verlengd. Johnny wordt opnieuw verdacht van betrokkenheid bij een aantal branden en daarnaast zou hij een aandeel in vijf inbraken hebben gehad. Allemaal gepleegd in het noordoosten van de provincie Groningen.

In het kielzog van Johnny is een ander Zandtster stel opnieuw in het middelpunt van de justitiële belangstelling komen te staan. Nadat de vermeende brandstichter was opgepakt, kwam de politie een kijkje bij een tweetal oude bekenden nemen.  Vader Johannes en de naar hem vernoemde zoon werden eveneens ingerekend. Tijdens hun arrestatie stuitte men op wietplantages. Ook zij brengen de komende tijd achter de tralies door.

Senior wordt verdacht van verboden wapenbezit, witwaspraktijken en het houden van meerdere wietplantages. Een verrassende ontdekking kan dat nauwelijks worden genoemd. Drugs zijn namelijk geen onbekend terrein voor pa. Hij werd jaren geleden ook al eens met veel machtsvertoon van zijn bed gelicht. Daarbij werden niet alleen drugs, maar ook wapens en dure auto’s in beslag genomen.

In de loop der jaren heb ik heel wat verhalen over pa en zoon geschreven. Het kwam mij zelfs op een dreigement te staan toen ik senior wat al te vaak als drugsbaron had neergezet. Of ik wel wist wat er met hem was gebeurd. Dat kon mij namelijk ook overkomen. Ja, ik wist van de autobom die elf jaar geleden bijna een einde aan het leven van senior had gemaakt. De man die ze destijds The Viking pleegden te noemen, verloor bij die aanslag een deel van zijn benen. En nee, mij jaagt hij geen schrik aan.

Junior is in de afgelopen jaren veel meer iemand van de geweldsdelicten geweest. Hij had de handjes altijd behoorlijk los aan het lijf zitten. Zijn meest krankjoreme daad beging hij in 2006 toen een agent hem na een inbraak wilde aanhouden. Zoonlief besloot er in zijn auto vandoor te gaan en sleepte de agent meters mee. De man liep daarbij fikse verwondingen op. De Zandtster wordt er nu van verdacht met Johnny te hebben samengewerkt.

Misdaad loont niet. Maar dat hoef je pa en zoon niet wijs te maken. Het duo is, ondanks dat ze meerdere keren met justitie in aanraking zijn gekomen, behoorlijk vasthoudend. Er moet geld in het laatje komen en ze lijken niet van plan om dat op een legale manier te vergaren. En geen gevangenispoort houdt ze daarbij kennelijk tegen.

Verzonnen verkrachting…

De grote glazen deuren van  het politiebureau zwaaien open. Een jonge vrouw loopt naar de balie en vraagt of ze een agent kan spreken. Of ze even wil wachten. Ze neemt plaats op een bankje en begint nerveus rond te kijken. Bladert vluchtig door wat verouderde glossy’s en schuifelt vervolgens onrustig heen en weer. Het valt ook de receptioniste op.

Als er na verloop van tijd een agent opduikt, verklaart ze dat ze liever een vrouw in uniform wil spreken. Het duurt even, maar uiteindelijk kan ze dan toch haar verhaal afsteken.

Ze vertelt de agente dat ze meerdere keren is verkracht. Dat ze aangifte wil doen. Enige tijd later wordt er een man opgepakt. In het bijzijn van zijn collega’s. Ze vragen zich verbaasd af wat er aan de hand kan zijn, maar niemand weet het.

Als uiteindelijk duidelijk wordt dat hij verdachte is in een verkrachtingszaak, is iedereen stomverbaasd. De verbazing zal alleen maar groter worden. De vrouw krijgt nog een keer met de politie te maken. Nu bekent ze echter het hele verhaal van de verkrachting te hebben verzonnen.

Het is verschrikkelijk als er sprake is van verkrachting. Zoiets hoort niemand te overkomen. Maar wat bezielt een vrouw om een verkrachting te simuleren? Waarom probeer je willens en wetens iemand onherstelbaar te beschadigen? Is het uit wraak? Of misschien wel teleurstelling?

Wie wil zijn mening geven?